Twintig maanden clean

Vandaag ben ik precies twintig maanden clean – alles wat ik hier eerder postte heb ik iets minder dan twintig maanden geleden geschreven, toen ik volop aan het afkicken was van iets wat mensen veelal af doen als onschuldig.

Zo zie ik soms plaatjes op Facebook voorbij komen over het aantal doden door alcohol, autoongelukken en cannabis en cannabis zou dan nul zijn.

Ik geef nooit commentaar maar zal hier schrijven wat ik er van vind:

Steek er nog een op en dream on.

Ik geloof absoluut niet dat cannabis geen slachtoffers maakt. Al die onzin dat het niet verslavend is, dat het niet slecht is, ik heb het zelf ook verkondigd maar het is een leugen. Een leugen die ik mezelf voorhield en die nog ondersteund werd door vele anderen. Cannabis is wel verslavend en een ieder die beweert van niet heeft ongelijk en weer zal ik zeggen: steek er nog een op en dream on.

Als je leest wat ik schreef kun je lezen hoe ziek ik was en hoe lang het me gekost heeft weer een beetje normaal te worden. Me weer een beetje normaal te voelen – pas nu voel ik me weer redelijk en kan ik terug kijken op een hele moeilijke periode waar ik door heen ben gegaan

Volgens de antroposofen waar ik therapie heb gevolgd is cannabis verslavender en slechter voor de ontwikkeling van een mens dan alcohol en is een cannabisverslaving heftiger dan een alcoholverslaving. De meeste mensen waarmee ik in therapie zat hadden een alcoholverslaving maar de enkele cannabisverslaafde herkende ik meteen. Dat dromerige, dat spirituele dat wij denken te doen met onze joints.

Ondertussen zitten we in de rook met een gordijn om ons hoofd.

Ik denk aan  Boudewijn de Groot –  Als de rook om je hoofd is verdwenen